Op naar het warme weer

Morgen is het dan zo ver. Dan vertrekt ik eindelijk naar Kameroen. Na twee dagen stoeien met mijn koffer, en nee niet omdat ik te veel kleren bij me heb maar na het eerste keer pakken bleek er een gat in de tas te zitten ben ik klaar om te gaan. En ik heb zelfs nog een hele kilo over alleen helaas geen ruimte.

Voordat ik begon met pakken begon het afscheid nemen al snel te komen. Want ja dan hoor je opeens hè zie ik je nog, u nee denk het niet. Het begon met een surprise party van mijn vrienden, dit was de aftrap van een enorm tof weekend. Vrijdagavond zou ik met Syl uiteten gaan. Ik dacht leuk dan borrelen we erna met de rest nog wat. Alleen helaas niemand kon(dacht ik). Maar Sylvia loodste me naar binnen en daar zaten ze op me te wachten met een een surprise high wine en bier voor de mannen. Ze hadden me erg goed te pakken, want nee ik had echt niks door gehad. En dit terwijl ik er nieuwsgierig ben. Zaterdag voor het laatst dit jaar naar de voetbal geweest best gek eigenlijk., Mariëlle, Jolanda & Pauline gedag gezet. Met als laatst uitje van de dag een spetterend verf feest in de oude kantine van hvc.
Maar ja als je het zo naar je zin hebt vliegen de dagen ook om. Vandaag verrast door de vele leuke kaartjes en berichtjes van iedereen. Voor morgen leesvoer voor in het vliegtuig met volgens mij allemaal lieve berichtjes van iedereen... Ik wacht vol spanning af.
I can't tell where the journey will end. But I know where it starts

Ps. De tapas van mijn moeder was heerlijk